AFS is een internationale non-profitorganisatie die uitwisselingsprogramma’s begon te organiseren in de nasleep van de twee Wereldoorlogen. De organisatie groeide vanuit de American Field Service, een groep vrijwillige ambulanciers die wereldwijd actief waren tijdens WO I en II. Ze is gebouwd op het idee dat we via intercultureel leren een verdraagzame en vreedzame wereld kunnen creëren. Er zijn verschillende programma’s maar vooral de formule waarbij middelbare school studenten voor één jaar of een trimester in een gastgezin wonen, is bij ons populair. 

Eind augustus kwamen de kersverse AFS studenten uit o.a. Portugal, De Dominicaanse Republiek, Thailand, maar ook Wallonië, aan bij hun gastgezin. Ook Gabriel uit Lajeado, een stad met 72.000 inwoners in het zuiden van Brazilië. Hij zat vol spanning te wachten om zijn ‘hostfamilie’ te ontmoeten. Hij kwam terecht bij een jong gezin in Hollebeke. En hij kreeg er meteen een klein broertje van 1,5 jaar bij en dat vindt hij fantastisch. “Soms is het druk, maar het is zo leuk om te zien hoe hij zich op korte tijd volledig openstelt en telkens blij is om mij te zien,” vertel Gabriel. 

In Hollebeke, een dorp van 800 inwoners is er niet zoveel te doen, maar Gabriel houdt wel van de rust. Het geeft hem de ruimte voor één van zijn favoriete bezigheden: lezen. En dan vooral Dostojewski of geschiedenisboeken. De stad Ieper spreekt dan ook enorm tot zijn verbeelding. Tijdens zijn eerste week in Hollebeke fietste hij elke dag naar Ieper. “Ik kon maar niet genoeg krijgen van de mooie gebouwen. Zo’n prachtige stad, en dan te denken dat het hier 100 jaar geleden zo’n chaos was, dat fascineert mij.” Ook nu de zomervakantie voorbij is fietst hij elke dag 9 km heen en 9 km terug naar het college in Ieper. “Ik ben de route nog steeds niet beu!” 

Twee keer in de week komt hij met de trein naar Kortrijk voor de lessen Nederlands. De afstand vindt hij allesbehalve een last. “Ik hou van de trein,” vertelt Gabriel, “als ik moet wachten neem ik een boek en luister ik naar wat muziek. Daar kan ik echt van genieten.” Na de lessen gaat hij met zijn AFS-vrienden op ontdekkingstocht door Kortrijk, van de K naar het Wafelatelier en op zoek naar gezellige cafeetjes. 

De Eurometropool telt drie onafhankelijke AFS-organisaties: de Franse, en sinds de oprichting van de cultuurgemeenschappen, een Waalse en een Vlaamse. Binnen deze drie organisaties bestaan verschillende regio’s. Gabriel maakt deel uit van de Kippetjes, de studenten uit regio KIP (Kortrijk, Ieper, Poperinge). 

Samen zijn die organisaties. goed voor een 50-tal studenten per jaar van over de hele wereld. Maar door die organisatiestructuur is er niet zoveel contact over de lands- en taalgrenzen heen. “Ik ken een aantal Braziliaanse studenten die hier niet zover vandaan wonen bij Waalse gastgezinnen. Maar ik ken hen omdat we samen naar hier zijn gekomen,” vertelt Gabriel. Ook met de Franse studenten heeft Gabriel tot nu toe geen contact. Hollebeke ligt nochtans tegen de Waalse en dichtbij de Franse grens. “Ik ben één keer met de fiets één minuut de Franse grens over gegaan. Dus beweren dat ik echt in Frankrijk ben geweest zou overdrijven zijn,” lacht hij. Rijsel staat wel bovenaan zijn uitstappenlijstje. 

Op school gaat het vrienden maken snel vertelt Gabriel, maar als ik hem vraag wat voor hem het grootste verschil is met zijn thuisregio is dat toch de manier waarop we met elkaar omgaan. Relaties werken hier volledig anders, legt hij uit, en mensen zijn veel formeler. “In Brazilië komen mensen naar jou toe. Hier moet je zelf op hen af stappen. Daar moest ik toch wel even aan wennen, de informaliteit in Brazilië maakt het een stuk eenvoudiger om mensen te leren kennen.”  

Ten slotte vraag ik hem nog naar zijn favoriete Belgische gerecht, en zoals bij de meeste AFS studenten, zijn dat natuurlijk frietjes. “Weet je niet waar AFS echt voor staat?” lacht hij, “Another Fat Student.”

Margot Vanmarcke