Vlakbij het Helleketelbos in Poperinge vind je de vaste stek van Stek vzw. Van zodra je het erf oprijdt, lijkt het alsof alle drukte vervliegt. Dat is precies wat bezielster Katrien Vanormelingen haar gasten wil schenken: rust en (adem)ruimte. Katrien volgde Gezinswetenschappen en ging aan de slag in de sociale sector. Een job die ze absoluut wou blijven doen, maar dan wel op haar eigen manier, weg van de platgetreden paden. Haar jongere zus volgde een opleiding in biodynamische landbouw. En kijk, 1 + 1 werd plots veel meer dan 2: de zussen zetten nu al meer dan vijf jaar de ‘boerenstiel’ in om mensen die het lastig hebben weer in contact te brengen met de natuur en vooral met zichzelf.

“Ik wou niet opgeven, voor mij was dit het gewoon.”

Het klinkt simpel, maar de weg er naartoe was niet zo evident: “Eind 2012 hebben we de vzw opgericht. We hadden toen nog geen uitvalsbasis. Op een dag zag ik dat deze boerderij hier te koop stond. Een geweldige ligging, met veel land en veel mogelijkheden, ook al was de boerderij in slechte staat. Maar we hadden gewoonweg niet het geld om de boerderij aan te kopen, laat staan te renoveren. Iedereen zei van ‘Katrien, geef dat idee op, je zal wel iets anders vinden.’ Maar ik wou niet opgeven, voor mij was dit het gewoon. Ik heb toen een brief naar de eigenaar geschreven en mijn plannen met de boerderij uitgelegd. Twee dagen later kreeg ik telefoon met het voorstel om te pachten in plaats van te kopen.”

“Hier draait het helemaal rond welzijn.”

“Ondertussen is de boerderij geklasseerd door Monumentenzorg en heeft de eigenaar heel wat renovatiewerken bekostigd. De rest pakken mijn zus en ik stap voor stap aan. Fien runt het landbouwbedrijf, ‘Stoppel’ en ik run de vzw. We hebben veel geluk gehad. Doordat we geen grote aankoop hebben moeten financieren, hebben we meer vrijheid voor onze projecten. In die projecten draait het helemaal rond welzijn. We werken samen met OCMW’s, Bijzondere Jeugdzorg, Jeugdrechtbank Brugge,…” Een deel van de therapie schuilt in het meedraaien op de boerderij: “Mijn zus zorgt voor de grondstoffen, met Stek vzw verwerken we die. Met de melk maken we boter, kaas, yoghurt. We oogsten fruit zoals appels en frambozen, waar dan sap van wordt gemaakt, enzovoort. We doen dat zoveel mogelijk met onze gasten. Het helpt hen om structuur in hun dag en leven te brengen.”

“Drie dagen later stond het geld op onze rekening.”

Daarnaast genieten de gasten van het buitenleven. Vooral voor de kinderen moet dit zowat de hemel op aarde zijn: een kampvuur maken, een vlot bouwen, vissen of zwemmen in de vijver, de varkentjes wassen (letterlijk), of genieten van het gezelschap van het werkpaard Karolien (tractors zie je hier niet) en haar onafscheidelijke compagnon Betje, het schaap. Het kan hier allemaal. En sinds kort staat op de weide zelfs een bus geparkeerd: “Dat is een oude schoolbus uit Steenvoorde. Die stond bij de ijzermarchand. De vraagprijs was 1.000 euro, maar dat konden we met de vzw niet betalen. Ik had het er in ’t Kaffé over met de buren, dat zo’n bus toch geweldig tof zou zijn voor de kinderen. En drie dagen later stond het geld op onze rekening. Een van de buren ging dat jaar niet op reis en vond dat het geld aan ons goed besteed was.”

“Van dag één hebben we onze boerderij opengesteld voor de buurt.”

En daar volgt alweer een uitspraak over geluk: “We hebben al zoveel geluk gehad. Ook met de grond om de boerderij. We hadden een tekort aan land dichtbij de boerderij voor onze melkkoeien en toen was een van de buren bereid om grond te ruilen met de eigenaar van onze boerderij, zodat ook dat probleem nu van de baan is.”

Katrien laat het wel klinken alsof het puur om ‘geluk’ gaat, maar dat durf ik te betwijfelen. Het lijkt me veel eerder een goede portie goodwill, die ze met haar enthousiaste verhaal en haar engagement telkens weer weet te creëren: “We hebben onze boerderij van dag één opengesteld voor de buurt. Elke zaterdagnamiddag is iedereen welkom in ons Winkel Kaffé waar we onze boerderijproducten verkopen. Tweemaal per jaar houden we een Instant Kaffé. Dan gaan de grote schuur en het hele erf open voor zo’n 200 man, met veel muziek en ambiance. Er zijn ook de Haute Culture avonden op de zolder. Artiesten en thema’s die ik zelf inspirerend vind, krijgen daar een podium. Mensen komen ondertussen van zo’n beetje overal naar onze activiteiten, ook van over de Franse grens. Dat is fijn om te zien. Zo geraken we niet geïsoleerd en weten mensen waarmee we bezig zijn.”

“De vragen naar begeleiding stromen binnen.”

Toch blijft het niet evident om middelen te vinden: “De vragen naar begeleiding van jongeren en volwassenen met gedragsproblemen stromen echt van alle kanten binnen. Dankzij Europese financiering hebben we drie jaar lang een intens traject kunnen uitwerken, maar dat loopt nu op zijn einde. Ik wil sowieso verder met de begeleiding van kinderen. En ik wil graag nog meer gezinsbegeleiding doen: werken met jongeren, hun ouders en entourage. We bieden betaalde zorg aan wie het zich kan veroorloven, maar daarnaast blijven we met de vzw op zoek gaan naar middelen voor diegenen die het niet kunnen betalen maar wel een hulpvraag hebben.“

En dan zijn er nog de dromen om de boerderijwerking zelf uit te breiden: “We zouden ooit nog graag het oude bakkershuis en de oven herstellen. Dan kunnen we terug graan telen en dat gebruiken voor broodproducten. Maar als we dat willen realiseren, hebben we meer mensen nodig die in ons verhaal willen instappen. Dus dat zal misschien wel een droom blijven.”

Alhoewel. Als je ziet hoe Stek vzw de voorbije jaren is gegroeid, komt die droom met wat goodwill misschien ook sneller uit dan verwacht. Bij deze dus alvast een gemeende oproep. Wie niet vies is van fysiek werken dat letterlijk vruchten oplevert en ondertussen ook nog de wereld een beetje beter wil maken: één adres, Stek vzw in Poperinge. Hier wordt alle dagen heel bescheiden een portietje geluk gecreëerd. Voor wie het even moeilijk heeft én voor wie terug wil beseffen hoe simpel het leven kan zijn.

Conny Van Gheluwe

Meer info: www.stekvzw.be , www.stoppel.be