‘Ik wil onze stad doen leven’

Emma Winberg woont niet alleen in Doornik, ze houdt van haar belle ville en wil die mee doen leven. Toen ze na haar studies in 2016 richting sociaal ondernemerschap uit wou, was het snel duidelijk dat het iets met Doornik moest worden. Ze nam een jaar de tijd om na te denken en inspiratie op te snuiven bij andere ondernemers, om wilde ideeën af te toetsen, scherp te stellen, en op de wereld los te laten. Augustus 2017 was La Bistrothèque een feit.

Geniale ideeën zijn vaak de simpelste. Dat is bij La Bistrothèque niet anders. Het concept? Mensen met een passie samenbrengen met Doornikzanen die meer willen dan een avondje thuiszitten, en dat op bijzondere, weinig gekende pleisterplaatsen in het Doornikse. Voeg daar nog lekker eten en drinken aan toe, een ongedwongen sfeer waarin alles kan en mag, en een trio gedreven dames die zorgen voor een organisatie die op vliegwielen loopt et voilà, daar is het geniale project.

Over orde en wanorde

Het avondje bistrotheken dat ik eruit kies, is helemaal gewijd aan ‘orde en wanorde’. Niet meteen het meest boeiende onderwerp zou je denken, maar Sandrine Marrion, expert in home organising, weet een bijzonder geanimeerde discussie los te weken. Bij de tip om kinderkledij regelmatig te ruilen of weg te geven, spelen deelnemers elkaar meteen locaties in het Doornikse door waar je dat inderdaad kan doen. Met de suggestie om alle dagen het mooie servies te gebruiken in plaats van een gewoon en een mooi servies in huis te hebben, is niet iedereen het eens, zo blijkt uit het over en weer geargumenteer. Maar er wordt dan wel weer eensgezind geknikt wanneer bij het overlopen van de verschillende types opruimers iemand opmerkt dat haar man zonder twijfel tot het type van de eeuwige uitsteller behoort…

SRF – Sans Rangement Fixe

Ik leer alvast uit de lezing dat mijn spontaan geïnstalleerde rommelschuif voor alles wat elders geen plaats heeft, vanuit het oogpunt van de opruimwetenschap een doeltreffende oplossing is. SRF, heet dat in het Frans, of Sans Rangement Fixe. Het programma van La Bistrothèque is al evenzeer SRF. Deze avond draait het rond het organiseren van je spullen. Maar je kan evengoed bij La Bistrothèque terecht om jezelf te verkennen via een carnet créatif, om te leren hoe je zero waste kan leven, om te horen wat anarchisme vandaag de dag inhoudt of om mee op avontuur te gaan met twee streekgenoten die in Alaska een nieuw leven uitprobeerden.

Iedereen met een passie krijgt bij La Bistrothèque de kans om die passie te delen. Er zijn geen strenge selectiecriteria. Het mag alleen niet commercieel zijn, want dat zou gewoon vloeken met het concept. Er blijken gelukkig heel wat passionele mensen rond te lopen, want bij Emma en haar collega’s Bérénice en Florence blijven de ideeën voor workshops, filmprojecties en lezingen ook na anderhalf jaar nog altijd binnenstromen.

Er zijn ook nog steeds meer dan voldoende kandidaat-gastheren en -gastvrouwen: mensen die graag hun eigen, speciale locatie een avondje uitlenen aan La Bistrothèque. Want ook dat is Sans Rangement Fixe: La Bistrothèque werkt niet vanuit een vaste stek, maar gaat telkens op zoek naar buiten-gewone locaties in het Doornikse die perfect passen bij het onderwerp van die avond. Voor de lezing rond opruimen worden we bijvoorbeeld onthaald in bistro Tatie Danielle by Emma. ‘Authentieke keuken’ is ondertussen een compleet uitgesleten cliché, maar hier doet het weer helemaal fris aan. De deelnemers genieten niet alleen van de lezing, maar ook van de keuken, dat is duidelijk wanneer de uitgelaten discussie plaatsmaakt voor het stil genieten van het eten dat op de grote tafel wordt geponeerd.

Een uitdaging, maar dan wel een bijzonder leuke

Emma, Bérénice en Florence kunnen gerust zijn. La Bistrothèque heeft er alweer een geniale avond opzitten. Het is nochtans niet simpel om er elke maand weer te staan. Passionele sprekers in overvloed, dito gastheren en gastvrouwen evenzeer, maar het trio moet toch maar iedere keer weer voor een perfecte match en organisatie zorgen, en dat allemaal bovenop een voltijdse job. Ze kenden elkaar voordien ook niet, dus het was even aftasten in het begin. Maar het klikt, dat merk je.

Ze zorgen er ook voor dat het leuk blijft: ze vergaderen tweewekelijks bij een van hen thuis met een aperitiefje erbij, en bereiden dan alles grondig voor. Is het toch even moeilijk om alles gecombineerd te krijgen, dan kunnen ze terugvallen op een pak effenaf enthousiaste reacties van zowel deelnemers en sprekers als gastheren en gastvrouwen. Zo hebben ze meteen weer energie om verder te doen. Binnenkort krijgt het trio trouwens versterking, zodat La Bistrothèque op kruissnelheid kan blijven draaien.

Gelukkig voor Doornik, denk ik dan, want de missie om de stad mee te doen leven, is zelfs na een lezing over rommel meer dan geslaagd. Leve Sans Rangement Fixe.

Conny Van Gheluwe